Zeki Özer

Sezonun son maçına geldik. 

Amedspor, Ankara’da Ankaragücü karşısında sahaya çıkıyor.

 Bu maçta galibiyet elde edilirse umutlar sürecek, ama gözümüz bir yandan da rakiplerde: Iğdır ve Bolu takımlarının alacağı sonuçlarda. 

Her iki ekip de kazanırsa, Süper Lig için play-off biletini Amedspor’a kaptırmazlar.

 Bu şartlar altında mücadele eden Amedspor’un, henüz hiçbir şey netleşmemişken yerel basından bazı isimleri Ankara’ya götürmesi dikkat çekici. 

Ne olmuş yani, şampiyonluk mu garantilendi?

 Play-off cepte mi? 

Maç daha oynanmadan bu görüntü, “başarı geldi” havasını veriyor.

Ey Amedspor yönetimi, biraz ciddiyet! 

Bu kafayla ne Süper Lig hayal olur ne de kalıcı bir başarı… 

Ya 1. Lig’de oynar ya da yeniden 2. Lig’e döner.

 Ayrımcılık, adaletsizlik ve şeffaflıktan uzak duruşla bir yere varılmaz. 

Neyse, "Başarılar dileyelim" diyelim, ama unutmayalım ki bu şehir sadece taraftarın değil, adaletin, eşitliğin de peşindedir.

Belediyeler, Borçlar ve Kaldırımlar: bir yurttaşın Feryadı.

"Bu hafta sadece futbolla sınırlı kalmayalım." dedik.

 Diyarbakır’dan, bir yurttaşın aracılığıyla gelen bir mesajı sizinle paylaşmak istiyorum. 

Söz konusu mesaj, belediyelerin borçları, hizmet eksiklikleri ve kentteki düzensizlikle ilgili.

Şöyle diyor okuyucumuz:
“Bağlar ve Sur Belediyeleri artık sürekli borçlarla gündeme geliyor. 

Maaş ödeyemiyorlar. 

Sur Belediyesi geçtiğimiz günlerde ‘Biz kayyumdan kalan borçları ödemeye gelmedik.’ dedi. 

Peki ama halk kime güvenecek?

 Diğer yandan Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi, göğsünü gere gere ‘Biz bu kadar borç aldık, şu kadarını ödedik ’ diyerek adeta hava atıyor. 

İyi de kardeşim, en pahalı kent lokantasını sen açtın!..

 Suya gelen zamlar yüzünden bu yaz millet yıkanamayacak. 

Spora yatırım yapıyorsun ama halka hizmeti hatırlayan yok. 

Halk fırınları nerede? 

Her gün minibüse zam, ekmeğe zam… 

Millet içten içe kaynıyor!”

Kent merkezi baştan sona başıbozuk halde…

 Kaldırımlar işgal altında.

 Yenişehir Konukevi önünde 10–15 metrekarelik bir dükkân, 500 metrekarelik bir alana yayılmış. 

Ulu Camii önü, Celal Güzelses Pasajı, Şeyh Said Meydanı… 

Her yer korsan işgalle dolu. 

Çay satılıyor, vergi yok, izin yok, denetim yok.

Peki bu sırada belediye ne yapıyor? 

Büyükşehir “borç ödüyoruz.” diyor. 

Kimin borcu bu?

 Kadayıfçının mı?

 Ciğercinin mi? 

Fırat Anlı ve Gültan Kışanak belediyeyi bıraktığında kasada yüklü para vardı.

 Ne oldu o paraya? 

Kimse bilmiyor.

Belediyecilik sadece tabela asmak, sosyal medya paylaşmak değildir. 

Denetim, planlama, hizmet gerek.

 Sur’da bir tur atıp kaldırımların fotoğrafını çekip paylaşmakla olmuyor. 

Bu millet hizmet bekliyor. 

Belediyeler artık asli görevine dönmeli.

 Sokakları düzene sokmalı, sosyal projeler başlatmalı, istismarı caydırmalı.

Diyarbakır’a Layık Hizmet Nerede?

Koca şehir ciğer ve kadayıfla tanıtılır hale gelmiş. 

Kadim Diyarbakır, sadece bu değil. 

Medeniyetin, kültürün, direnişin ve halkın şehridir burası. 

Ne yazık ki hizmetten, denetimden, sosyal adaletten uzaklaştıkça, bu şehir de her geçen gün biraz daha yıpranıyor.

Bu yazı, sadece bir eleştiri değil. 

Bir çağrıdır.

Amedspor’dan belediyelere, yerel yönetimden basına kadar herkesin, halkın sesiyle yüzleşmesi için…